کاربرد سیستم اطلاعات مکانی GIS در مدیریت بحران و مبحث امداد و نجات؛ مطالعه موردی: شهرستان بهبهان

یکی از مشکلات سیستم حمل و نقل در جوامع مدرن، معضل ترافیک بوده که باعث اتلاف وقت در معابر میشود. حجم ترافیک، زمان سفر و زمان سرویس دهی را در سیستمهای امدادرسانی افزایش میدهد. توزیع نامناسب مراکز امداد در سطح شهرها نیز میتواند درامداد رسانی به موقع و سریع به محله های حادثه دیده تاثیرگذار باشد. شهرستان بهبهان نیز مانند بیشتر شهرهای کشور به دلیل عدم توزیع مناسب مراکز امداد و انتخاب مسیر توسط پرسنل با حدس و گمان، سبب گردیده که خودروهای امدادی امکان حضور در محل حادثه در زمان مطلوب – که برای حوادث مختلف، مافاوت می باشد - را نداشته باشند. هدف تحقیق حاضر ارائه سیستم مسیریابی مطلوب برای خودروهای امداد رسانی است، بگونه ای که با هدایتخودروهای امدادی در مسیرهای با ترافیک کمتر، بتوانند با سرعت بیشتر و در زمان کمتر به محل حادثه رسیده و تا اقدامات مقتضی در کمترین زمان ممکن صورت گرفته و از میزان خسارات جانی و مالی احتمالی کاسته شود. در این تحقیق از سیستم اطلاعات مکانی((GIS بمنظور مسیریابی بهینه و با در نظر گرفتن پارامترهای مهم در این خصوص استفاده گردیده است . بهمین منظور، داده های ورودی به سیستم شامل زمان سفر، یک طرفه یا دو طرفه بودن معابر، نوع، درجه بندی و طول معابر، حجم ترافیک و ... جمعآوری گردیده و به محیط GIS وارد شده تا بتوان تجزیه و تحلیل و تهیه نقشه های مورد نیاز را با توجه به لحاظ نمودن فاکتورهای در نظر گرفته شده در زمانهای حیاتی ۳ تا ۵ دقیقه (یا بطور متوسط ۴ دقیقه) انجام داد. نتایج نشان می دهد که با استفاده از GIS در تجزیه و تحلیل شبکه شهری میتوان زمان عملیات امداد و نجات را به میزان قابل توجهی کاهش داد و کیفیت عملیات امدادرسانی را بهبود بخشید.