ارزیابی تحمل به تنش خشکی در ژنوتیپ های برنج (.Oryza sativa L) کشورهای آسیای مرکزی و غربی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-13-1_004
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
با هدف شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی در ژرم پلاسم برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و ۷۰ ژنوتیپ برنج با منشاء کشورهای آسیای مرکزی و غربی به صورت گلدانی در شرایط بدون تنش و تنش خشکی در سال ۱۳۹۹ در موسسه تحقیقات برنج کشور- رشت اجرا شد. بر اساس نتایج سال اول، ۱۹ ژنوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط بدون تنش و تنش خشکی در سال ۱۴۰۰ در موسسه تحقیقات برنج ایران (رشت) کشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس شاخص های تحمل و حساسیت و نتایج تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ های برنج به دو گروه تفکیک و بر اساس مقایسه میانگین ها و انحراف از میانگین کل، ژنوتیپ های گروه دوم شامل شیرودی و ندا (ایران) Sela-Zodras و Shisham-Bagh-۲۰۱۴ (افغانستان) و Dijla (عراق) به عنوان ژنوتیپ های متحمل به تنش شناخته شدند. همچنین با تجزیه بای پلات شش ژنوتیپ ندا و شیرودی (ایران)، D۳ (عراق)، Sela-Zodras، Jalal Abad Indica-۲۰۱۴ و Shisham Bagh-۲۰۱۴ (افغانستان) و روش رتبه دهی هفت ژنوتیپ شیرودی، ندا و گیلانه (ایران)، Sela-Zodras، Jalal Abad Indica-۲۰۱۴، Shisham Bagh-۲۰۱۴ (افغانستان) و D۳ (عراق) به عنوان ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی شناخته شدند. در مجموع بر اساس روش های تجزیه خوشه ای، بای پلات و رتبه دهی، ژنوتیپ های شیرودی و ندا (ایران)، Sela-Zodras و Shisham Bagh-۲۰۱۴ (افغانستان) به عنوان ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی شناخته شدند. بر اساس نتایج این آزمایش از ژنوتیپ ها منتخب یاد شده می توان در پیشبرد برنامه های اصلاحی و توسعه ارقام جدید برنج با تحمل بیشتر به تنش خشکی استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
Biplot ، Cluster analysis ، Principal component analysis ، Ranking method ، بای پلات ، تجزیه خوشه ای ، تجزیه به مولفه های اصلی ، رتبه بندی
نویسندگان
سهیل کرم نیا
Guilan University
مسعود اصفهانی
Guilan University
مهرزاد اله قلی پور
Rice Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization
علیرضا ترنگ
Rice Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization
عباس شهدی کومله
Rice Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :