شناخت و پرورش استعداد های بالقوه سازمان جهت تصدی مسئولیت ها

با به رسمیت شناختن نقش استراتژیک استعدادها در سازمان ها، علاقه به یافتن، ایجاد و بهره برداری موثر از استعدادها به وجود می آید. این منجر به صنعت استعداد عظیمی شده است که برنامه ها و خدماتی را در زمینه جذب استعداد، انتخاب، توسعه، ارزیابی، جبران و حفظ استعداد ارائه می دهد. استعداد به رگ حیات سازمان ها تبدیل شده است. اغلب به عنوان دلیل اصلی موفقیت و شکست سازمانی و منبع کلیدی مزیت رقابتی دیده می شود. از آنجایی که سازمان ها زمان و منابع بیشتری را صرف استعدادها می کنند، علاقه به شناسایی و توسعه استعدادهای مورد نیاز در داخل سازمان افزایش یافته است. برای بسیاری از سازمان ها، این به معنای تلاش برای تعیین استعدادهایی است که در حال حاضر در سازمان وجود دارد و کدام کارکنان پتانسیل لازم را برای تاثیرگذاری در نقش های بزرگ تر دارند.