نوسانات جمعیت و مدیریت تلفیقی سوسک چوبخوار صنوبر، Melanophila picta (Col., Buprestidae) روی بید مجنون در محوطه دانشگاه شاهد، تهران

چکیده مهمترین آفت درختان بیدمجنون در فضای سبز تهران، چوبخواران هستند که سبب خشک شدن شاخه­ها یا مرگ کامل این درختان می­شوند. در این تحقیق، مدیریت تلفیقی سوسک چوبخوار صنوبر، Melanophila picta Pall. (Col., (Buprestidae  روی بیدمجنون در دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال­ ۱۳۹۵ بررسی شد. هفت تیمار کنترل شیمیایی، زراعی و مکانیکی در قالب  طرح بلوک­های تصادفی در سه بلوک پیاده گردید. برای ارزیابی اثر تیمارها از شمارش تعداد چکیده­­ی شیره­ی­ تنه­ درخت در شهریور و درصد خشکیدگی درخت در پاییز استفاده شد. بر اساس سوراخ­های خروج حشرات بالغ، اولین ظهور حشرات بالغ در اردیبهشت­ماه اتفاق ­افتاد و اوایل خرداد­ماه به اوج خود رسید. نتایج نشان داد که تیمارها اختلاف معنی­دار داشته و مقایسه میانگین­ها نشان داد که تیمارهای: سم پاشی با کلرپیریفوس ۵/۱ در هزار همراه با روغن ولک دو در هزار، ترکیب سوپر جاذب آب، تیمار ترکیبی (سم­پاشی و سوپرجاذب) و ترکیب دورکننده­ی گریز در یک گروه قرار داشته و میزان خشکیدگی صفر بود درحالیکه در شاهد بیش از ۱۸ درصد خشکیدگی دیده شد. در بررسی تیمارهای مختلف در جلوگیری از تخم­ریزی آفت براساس تعداد چکیده­ی شیره گیاه، نتایج نشان داد که تیمارهای دورکننده­ (ترکیب تجاری گریز)، توری پارچه­ای و کود وین هیومیک بر اساس آزمون توکی مشابه بوده ولی در شاهد تعداد چکیده به طور معنی­داری بیشتر بود. بنابراین کنترل آفت به وسیله­ی سم­پاشی درخت در زمان خروج حشره­ی بالغ یا استفاده از ترکیبات دورکننده  یا تقویت گیاه و یا تامین آب گیاه، نقش موثری در جلوگیری از مرگ  این درختان داشت.