توسعه شهرک های گلخانه ای و تاثیر آن بر تراز آب زیرزمینی آبخوان های حوضه آبریز آجی چای با استفاده از مدل SWAT
محل انتشار: مجله هیدروژئولوژی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 173
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HYDTR-7-2_002
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
کشت محصولات کشاورزی در محیط گلخانه به علت ایجاد شرایط مناسب رشد گیاه در طول سال، افزایش چند برابری تولید و کاهش آب مصرفی یکی از راهکارهای اصلی استفاده بهینه از منابع آب میباشد. در این تحقیق دو سناریو با توجه به سیاستهای فعلی توسعه شهرکهای گلخانهای در کشور ایران و یک سناریو ایدهآل (سناریو سوم) جهت توسعه شهرکهای گلخانهای تنظیم گردیده است. جهت ارزیابی اثرات اجرای سناریوهای توسعه شهرکهای گلخانهای از مدل ابزار ارزیابی آب و خاک(SWAT) استفاده گردید. شاخصهای آماری حاکی از دقت بسیار بالای شبیهسازی ایستگاههای آبسنجی مورد مطالعه میباشد، بطورریکه در ایستگاه آبسنجی آخولا (خروجی حوضه) آمارههای همبستگی، نش-ساتکلیف و مجذور میانگین مربعات خطا در دوره واسنجی به ترتیب برابر با ۹۲/۰، ۸۳/۰ و ۴۸/۶ مترمکعب بر ثانیه و در دوره صحتسنجی به ترتیب برابر با ۸۶/۰، ۷۳/۰ و ۲۳/۳ مترمکعب بر ثانیه بوده است. توسعه شهرکهای گلخانهای با مساحت ۱۸۷۵ هکتار در حوضه آجیچای به ازای سناریو اول و دوم به ترتیب موجب افت متوسط ۶۸/۱۱ و ۴۱/۴ متری تراز آب زیرزمینی آبخوانهای حوضه آجیچای نسبت به شرایط اولیه گردیده است. شبیهسازی سناریو سوم باعث افزایش تراز آب زیرزمینی آبخوانهای تبریز، آذرشهر، دامنه شمالی سهند، بستانآباد، دوزدوزان، مهربان، بیلوردی، اسب فروشان و سراب بهترتیب برابر با ۱۲/۴، ۷۳/۲، ۴۵/۱، ۸۸/۸، ۹۳/۱۰، ۹۰/۲، ۷۹/۴، ۹۹/۲ و ۳۱/۳ متر و جبران حجم زیادی از بیلان منفی آنها شده است. نتایج نشان دادند که توسعه شهرکهای گلخانهای با استفاده از منابع آبی جدید میتواند باعث افزایش تولید محصولات کشاورزی و همچنین تشدید روند کاهشی تراز آب زیرزمینی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد عیسی زاده
دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
احمد فاخری فرد
استاد گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
صابره دربندی
دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :