مطالعه آزمایشگاهی پایداری مصالح سنگچین بستر در محل تلاقی رودخانه ها
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 24، شماره: 1
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-24-1_006
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
چکیده مقاله:
اتصال کانالها به همدیگر پدیدهای است که در اکثر سیستمهای رودخانهای و کانالهای آبیاری و زهکشی دیده میشود و در آن دو جریان کانال اصلی و فرعی با هم برخورد میکنند. به دلیل تغییر در مقدار و جهت سرعت، مقدار دبی جریان و دبی رسوب پدیدههایی چون فرسایش در بستر، فرسایش سواحل و بالاخره رسوبگذاری در پائیندست محل تلاقی اتفاق میافتد. این امر باعث ایجاد خسارت به ابنیه مجاور و همچنین تغییر ریخت شناسی رودخانه میشود. یکی از راههای جلوگیری و کنترل فرسایش استفاده از ریپرپ یا سنگچین در محل تلاقی میباشد که تا کنون در این زمینه معیار طراحی ارائه نشده است. از این رو در این مطالعه آزمایش هائی با اندازه ذرات سنگ مختلف (D۵۰) و تحت شرایط هیدرولیکی مختلف به منظور تعیین عوامل موثر بر پایداری سنگچینها در شرایط آستانه حرکت ذرات و آستانه شکست (حالتی که تقریبا تمامی ذرات سنگچین شروع به حرکت میکنند) انجام شده است. عدد پایداری (S.N)، که عامل تعیین پایداری سنگچین میباشد به ازای چند اندازه ذره با چگالیهای مختلف (Gs)، و در نسبت دبیهای (Qr) مختلف (نسبت دبی کانال فرعی به دبی کانال اصلی قبل از تلاقی)، مورد بررسی قرار گرفته است. مشخص گردید که با افزایش نسبت دبی، عدد پایداری کاهش پیدا میکند و به ازاء مقادیر یکسان نسبت دبی، با کاهش اندازه ذرات سنگچین عدد پایداری کاهش مییابد.همچنین با کاهش چگالی صرف نظر از تاثیر سایر متغیرها عدد پایداری افزایش مییابد. در نهایت رابطهای با دقت قابل قبول (۸۶/۰=R۲ ) برای برآورد عدد پایداری استخراج گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام قنبری عدیوی
دانشجوی دکتری سازه های آبی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمود شفاعی بجستان
استاد، عضوهیئت علمی گروه سازه های آبی، دانشگاه شهید چمران اهواز
مرتضی ساقی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی رودخانه، دانشگاه شهید چمران اهواز