بررسی آزمایشگاهی تعیین ضریب دبی در سرریزهای مرکب قوسی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 160

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARIDSE-21-80_001

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401

چکیده مقاله:

سازه سرریز به منظور تنظیم و کنترل سطح آب در سیستم فاضلاب، کانال های روباز و حوضچه های آرامش به طور گسترده استفاده می شود. از مهم ترین دلایل استفاده از این سازه ها به عنوان وسایل اندازه گیری، داشتن رابطه دبی-اشل سازه است. یکی از انواع سازه های اندازه گیری و کنترل جریان، سرریز قوسی است که محور تاج این سازه به شکل غیر خطی و به صورت یک قطاع از دایره ای با شعاع مشخص است. به منظور افزایش ضریب دبی، می توان سرریز قوسی را به کار برد. در این مطالعه، از عملکرد هیدرولیکی سرریز قوسی و نیز سیستم سرریز مرکب قوسی با زاویه­های مرکزی ۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ درجه و ارتفاع ۱۸ سانتی متر، به منظور بررسی و محاسبه معادله­های ضریب دبی و دبی عبوری از این سازه ها استفاده شد. نتایج اجرای آزمایش ها در یک کانال مستطیلی به طول ۹ متر، ارتفاع و عرض ۴۰ سانتی متر نشان داد که افزایش پارامترهای  (نسبت هد آب روی سرریز به ارتفاع سرریز)،  (نسبت عمق آب بالادست جریان به طول قوس سرریز)،  (نسبت هد آب روی سرریز به عرض کانال) و عدد فرود (Fr) منجر به افزایش ضریب دبی در سرریز قوسی ساده و سرریز مرکب قوسی شده است. بر اساس مقایسه ضریب دبی سرریزهای مورد آزمایش مشخص شد که شدت انحنای قوس و مرکب کردن سرریز تاثیر زیادی بر ضریب دبی این سازه ها دارد به طوری که در سرریز قوسی ساده، زاویه ۹۰ درجه دارای بیشترین ضریب آبگذری و در سرریز مرکب قوسی زاویه ۱۵۰ درجه دارای بیشترین ضریب دبی است. بررسی نتایج همچنین نشان داد که با مرکب کردن سرریز قوسی ساده، ضریب دبی حدود ۱۷ درصد افزایش می یابد. بررسی ضریب دبی روی سرریز مرکب قوسی نشان داد که با افزایش ابعاد پله دوم در سرریز مرکب قوسی، افزایش ضریب دبی را خواهیم داشت به طوری که در دبی ۱۲ لیتر بر ثانیه، ضریب آبگذری در سرریز مرکب قوسی که نسبت ارتفاع به عرض پله دوم در آن ( ) برابر ۰.۲۶ باشد، نسبت به سرریز مرکب قوسی که نسبت ارتفاع به عرض پله دوم در آن ( ) برابر ۴/۰، در زاویه­های  قوس ۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ درجه به ترتیب ۶، ۱/۵ و ۷ درصد افزایش می یابد.

نویسندگان

مهدی مفتاح هلقی

گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

نصیره حسینی

کارشناس

امیر احمد دهقانی

گروه مهندسی آب ،دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

عبدالرضا ظهیری

گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گنبد

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Anzani, A. (۲۰۱۵). Experimental study of the coefficient discharge of ...
  • Crookston, B.M. & Tullis, B. P. (۲۰۱۲). Discharge efficiency of ...
  • Fattahi, M. (۲۰۱۵). Experimental study of the discharge coefficient in ...
  • Margeirsson, B. (۲۰۰۷). Computational modeling of flow over a spillway ...
  • Sangsefidi, M. & Ghodsian, M. (۲۰۱۹). Investigation of Effect of ...
  • Yong, J. (۱۹۹۹). Vattenfall hydropower project, Iceland- Hydraulic model studies ...
  • نمایش کامل مراجع