تحلیل مولفه های تراژدی در داستان هبوط حضرت آدم (ع) در قرآن مجید براساس آراء ارسطو

هبوط حضرت آدم)ع( و زمینیشدن انسان، در چندین سوره از قرآن مجید روایت شده است. این داستان به واسطه تشریح قدرت و مهربانی خداوند،دشمنی و نافرمانی ابلیس، جایگاه انسان نسبت به فرشتگان و آغاز زندگی بشر در زمین مهم و قابل تامل است. در داستان هبوط، در عین حال کهخداوند حضرت آدم)ع( را از درخت ممنوعه کرده است، اما ایشان فریب شیطان را میخورد و همین لغزش انسانی موجب میشود که از بهشت بهزمین فرود آید. تراژدی به عنوان یک نوع ادبی براساس بوطیقا نوشته ارسطو داستان قهرمان با اراده و اختیاری است که از سر عمد یا ندانسته،مرتکب اشتباهی میشود. این خطا موجب میشود که قهرمان دچار رنج بزرگی شود. چنین رنجی در عین حال که او را عذاب میدهد، موجبترس و شفقت و همچنین شناخت و دگرگونی نیز میشود به طوری که در پایان تراژدی، کاتارسیس یا تطهیر صورت میگیرد. اگرچه زمینیشدنحضرت آدم)ع( به معنای نگونبختی نیست، اما از لحاظ ظاهر داستان ایشان از فردوس به زمین نقل مکان میکنند و همچنین داستان هبوط، ازنظر مولفههای بنیادی تراژدی قابل تحلیل و تاویل است. منابع و مستندات این تحقیق مطالعات کتابخانهای است و بر آیات قران مجید تمرکزدارد. پژوهش حاضر به روش توصیفی –کیفی و به صورت هدفمند صورت گرفته است و علاوه بر تشریح داستان هبوط و تحلیل عناصر تراژدی،نشان میدهد هبوط حضرت آدم )ع( در قرآن مجید، دارای مولفههای تراژدی ارسطویی است. یافتههای پژوهش در بخش نتیجهگیری به همراهنمودار ارائه گردیده است.