بهینه سازی مواد شیمیایی رافر کارخانه زغالشویی البرز مرکزی با هدف افزایش بازیابی و کاهش خاکستر

زغالسنگ یک سنگ سیاه رنگ رسوبی قابل احتراق میباشد که از پسماند گیاهان تشکیل شده است. این ماده به عنوان یک منبع انرژی غیر قابل تجدید طبقه بندی شده است و از عناصری مانند کربن، گوگرد، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده است. بر این اساس فرمول زغال سنگ کاملا مشخص نیست. فلوتاسیون روش اصلی بازیابی و استفاده مجدد از زغال سنگ ریز با درجه پایین است. این روش براساس بهره گیری از تفاوت خواص فیزیکوشیمیایی سطح کانی است، اما کارایی آن هنوز به حد مطلوبی نرسیده است. در سلول فلوتاسیون اندازه ذرات، معرفهای فلوتاسیون و حبابهای هوا با یکدیگر تعامل دارند. در این پژوهش، اندرکنش مواد شیمیایی و تاثیر مثبتو منفی آن در کارایی کارخانه زغال شویی زیرآب مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور با استفاده از نرم افزار DX۱۳ و روش سطح پاسخ (مرکب مرکزی)، غلظت مواد شیمیایی برای رسیدن به حداکثر بازیابی و کمترین درصد خاکستر بهینه شد. طبق بررسی ها مشخص شد که کفساز MIBC نسبت به روغن کاج تاثیر به سزایی در افزایش بازیابی دارد. همچنین کلکتور نفت سفید نسبت به گازوئیل بازیابی کمترو درصد خاکستر بیشتری تولید کرد. در شرایط بهینه ی حاصل از نرم افزار DX۱۳، برای دستیابی به بازیابی در محدوده (۷۹/۰۸-۸۵) و درصد خاکستر (۱۰/۵-۱۴/۱۳)، مقدار کفساز MIBC ۱۲۰ گرم بر تن و مقدار کلکتور گازوئیل ۵۶۷/۲ گرم برتن در درصد جامد %۱۰، pH خنثی و زمان ماند کل ۹/۵ دقیقه بعنوان پارامترهای ثابت پیشبینی شدند.