اثربخشی طرحواره درمانی برافزایش عزت نفس زنان متاهل دارای طرحواره ی نقص و شرم

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی برافزایش عزت نفس زنان متاهل دارای طرحواره ی نقص و شرم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی زنان مراجعه کننده به مشاور در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه آماری تعداد ۴۰ نفر (گروه آزمایشی ۲۰ نفر و گروه کنترل ۲۰ نفر) که به صورت نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب گردید و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) قرار داده شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ_SF) استفاده شد. بر روی دو گروه پرسشنامه ی عزت نفس روزنبرگ به عنوان پیش آزمون اجرا شد و سپس بر روی گروه آزمایش بسته آموزشی طرحواره درمانی در ۱۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا گردید و دوباره از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته های به دست آمده نشان داد که تحلیل کوواریانس یک راهه پس آزمون گروه طرحواره درمانی در متغیر وابسته عزت نفس معنادار می باشد. تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره درمانی به طور معنی داری باعث ارتقای عزت نفس زنان متاهل دارای طرحواره ی نقص و شرم شد. با توجه به این یافته ها، مشاوران و درمانگران می توانند جهت افزایش عزت نفس زنان متاهل دارای طرحواره ی نقص و شرم از قواعد طرحواره درمانی استفاده نمایند.