بررسی تاثیر پیرشدگی قیر در عملیات بازیافت گرم در محل در روسازی های آسفالتی

عملیات بازیافت گرم در محل(HIR ) یکی از راه های موثر جهت احیاء روسازی های بازیافتی(RAP ) محسوب می شود. استراتژی اصلی در روش HIR گرمادهی به روسازی است. جهت اطمینان از کارایی روسازی باید گرمادهی در یک دمای نسبتا بالا نگه داشته شود. اگرچه گرمادهی در دمای بالا ممکن است باعث پیرشدگی شدید آسفالت های اصلاح شده با پلیمرهای SBS شود. هدف اصلی این تحقیق درک رفتار پیرشدگی آسفالت های اصلاح شده با پلیمرهای SBS در حین عملیات HIR است که می توان از نتایج این تحقیق به عنوان یک راهنما در پروژه های HIR در آینده استفاده نمود. در این تحقیق هشت نمونه آسفالتی جهت آزمایش از مراحل مختلف عملیات HIR انتخاب شده است. این نمونه ها بر اساس خصوصیات شیمیایی و ویژگی های رئولوژی مورد بررسی قرار گرفته است. خصوصیات رئولوژی نمونه ها با استفاده از آزمایش های جاروب فرکانس و بازگشت خزش در چند سطح تنش(MSCR )، و با استفاده از وسیله رئومتر برش دینامیکی(DSR ) مورد سنجش قرار گرفته است. از طرف دیگر خصوصیات شیمیایی نمونه ها با استفاده از روش های طیف سنجی با مادون قرمز(FTIR ) و کروماتوگرافی ژل تراوایی (GPC )بررسی شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد که پدیده پیرشدگی بلندمدت می تواند باعث از بین رفتن پلیمرهای SBS در روسازی شود که در نتیجه آن رفتار الاستیک روسازی کاهش می یابد. در پروژه های HIR به واسطه پیرشدگی قیر، شاخص کربونیل و نسبت وزن ملکولی پلیمر موجود در روسازی به ترتیب به میزان ۳۴ و ۳۹ درصد کاهش می یابد. اثر حرارت ناشی از عملیات HIR در عمق های مختلف روسازی متفاوت و قابل ملاحظه است. در این راستا مشخص شد که مدول الاستیسیته لایه سطح ۶۹/۲ برابر لایه زیرین و همچنین شاخص PB لایه سطح ۳۷/۰ برابر لایه زیرین است. بعد از افزودن جوانساز به نمونه آسفالتی پیرشده، هیچ واکنش شیمیایی قابل توجه ای بین این دو مشاهده نشده است و تنها این ماده باعث کاهش ۵۵ درصدی مدول الاستیسیته روسازی شده است.