ارزیابی مخاطره بیوکلیمایی رخدادهای موج گرم در شهر تهران

رخدادهای حدی اقلیمی امروزه به مثابه یکی از تظاهرات اصلی تغییر اقلیم، به مخاطرات مهم اقلیمی تبدیل شده ­اند. موج­های گرمایی شدید از مهم­ترین بلایای آب و هوایی بوده که هر سال پیامدهای زیست محیطی مخربی را در طبیعت به جای می­گذارند. در این پژوهش برای بررسی روند سری زمانی فراوانی ۳۰ ساله (۲۰۱۸-۱۹۷۰) رخدادهای امواج گرم شهر تهران از دو نمایه روزهای گرم و امواج گرم (روزهای گرم با تداوم ۲ روز و بیشتر) از آماره ناپارامتریک تحلیل روند سنس استفاده شده که نتایج آن در همه ایستگاه­ها بیانگر وجود یک روند افزایشی هم در تعداد روزهای گرم شهر تهران و هم در فراوانی رخدادهای امواج گرم در ۵ ایستگاه سطح شهر تهران بوده است.هدف اساسی پژوهش پیش رو، تحلیل فضایی آسیب­ پذیری شهر تهران در زمان رخداد امواج گرم است.نتایج نشان دادکه هسته­های بحرانی داغ، در روز­های حاکمیت موج گرم در ساعت ۱۲، عموما مناطق۶، ۷، ۸، ۱۰،۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۴، ۷، و ۱۹ را به صورت معنی­داری درگیر کرده است. میانگین دمایی این هسته داغ حرارتی به­طور متوسط در طی دو موج گرم، به بیش از ۴۳ درجه سانتی­گراد رسیده است.در این هسته داغ حرارتی که به­صورت معنی­داری دمای آن حین رخداد موج گرم بالا می­رود، به­طور کلی ۲۹۵۴۴۸۵ نفر از جمعیت شهر تهران که برابر ۳۵ درصد از جمعیت شهر تهران قرار گرفته است، همچنین در این هسته، تعداد ۱۳۰۰۰ بلوک آماری که برابر ۴۰ درصد از کل بلوک­های جمعیتی شهر تهران است، قرار دارد.