شناسایی کپور ماهیان غیربومی (Family: Cyprinidae) استان فارس

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 266

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SNTAO03_001

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1400

چکیده مقاله:

مطالعه حاضر با هدف شناسایی کپور ماهیان غیربومی (Cyprinidae) استان فارس انجام شد. بر اساس اطلاعات به دست آمده، در مجموع ۶ گونه کپور ماهی غیربومی از استان فارس گزارش شد. این گونه ها عبارتند از: کپور معمولی (Cyprinus carpio)، کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix)، کپور سرگنده (Hypophthalmichthys nobilis)، کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)، کاراس ( Carassius auratus) و آمورچه ( Pseudorasbora parva). حضور ۴ گونه از کپور ماهیان چینی در آب های داخلی استان فارس می تواند احتمالا به دلیل معرفی آنها برای فعالیت های آبزی پروری در این استان باشد. حضور ماهی کاراس در اکوسیستم های داخلی نیز احتمالا به واسطه انتقال از مراکز تکثیر و پرورش ماهیان زینتی صورت گرفته است. لازم به ذکر است که در بین گونه های ذکر شده، ماهی آمورچه به عنوان گونه مهاجم شناخته می شود. معرفی گونه های مهاجم مانند آمورچه، احتمالا به طور ناخواسته همراه با انتقال کپور ماهیان چینی به این استان صورت گرفته است. این گونه قادر به تحمل شرایط نامناسب در اکوسیستم های آبزی می باشد و از طرف دیگر، ویژگی هایی از قبیل رژیم غذایی منعطف، داشتن نسل کوتاه، بلوغ زودرس، تخم ریزی بالا، تلاش بالای تولید مثلی و تحمل فیزیولوژیکی موجب افزایش تراکم و کلونیزاسیون این گوندی غیربومی در بسیاری از بوم سازگان آبی شده است. بررسی گزارش های به دست آمده از حضور آمورچه در کشورهای مختلف نشان می دهد که این گونهی مهاجم می تواند اثرات منفی روی جمعیت های سایر ماهیان به ویژه گونه های بوم زاد داشته باشد. مکانیسم های اثرگذاری این گونه اغلب به واسطه انتشار عوامل بیماری زا، هیبریداسیون با گونه های بومی نزدیک، تصرف آشیان اکولوژیک و رقابت برای دست یابی به منابع غذایی صورت می گیرد. با توجه به حضور گونه های غیر بومی و مهاجم در آبهای استان فارس، لازم است که اقدامات ضروری به منظور کنترل و مدیریت یکپارچه جمعیت های این ماهیان از سوی سازمان محیط زیست و سایر نهادهای ملی و بین المللی مرتبط صورت گیرد.

نویسندگان

علیرضا رادخواه

گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

سهیل ایگدری

گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران