میکروپلاستیک ها؛ آلاینده های جدید در اکوسیستم های آبی

اخیرا، مطالعات علمی نشان می دهد که حضور میکروپلاستیک ها در اکوسیستم های آبی به طور فزایندهای رو به افزایش است. واژهمیکروپلاستیک اولین بار در سال ۲۰۰۴ در توصیف قطعات پلاستیک با اندازه تقریبی ۵۰ میکرون که در ستون آب و خط ساحلییافت شده بودند، استفاده گردید. در حال حاضر این واژه، عموما برای توصیف ذرات ریز پلاستیک یافت شده در سراسر اقیانوس ها بااندازه ای کوچکتر از ۵ میلیمتر تا ۱ میکرومتر استفاده می شود. علاوه بر تجزیه و شکستن از قطعات پلاستیکی بزرگتر، مقادیر قابلتوجهی از ذرات پلاستیکی با اندازه های میکرو و کوچکتر، بدلیل فعالیت های مستقیم انسان به شکل گرانول ها و پلت های رزینی(۶−۲ ) میلیمتری ممکن است در حین انتقال و جابجایی، به منابع آبی وارد شود، همچنین استفاده روز افزون از محصولات آرایشی- بهداشتی حاوی میکروپلاستیک همچون ماسک های صورت، کرم ها یا فوم های لایه بردار، خمیرهای ریش تراشی، شامپوهای بدن وخمیردندان در افزایش میکروپلاستیک ها در محیط های آبی تاثیرگذار بوده است. مطالعات آزمایشگاهی و میدانی مدارک جدیدیمبنی بر سرنوشت زباله های پلاستیکی رها شده در محیط های آبی فراهم کرده است. این زباله ها، به علت حضور در همه زیستگاههای آبی در بخش های مختلفی شامل نمونه های پلانکتونی، شن های سواحل، رسوبات دریایی، نمونه های مهره دار و بی مهرگان آبزیو همچنینی در تماس با سایر آلاینده های آبی مورد بررسی علمی قرار می گیرند. این تحیق به بررسی ماهیت، منابع انتشار، ویژگی هاو تاثیرات مختلف حضور میکروپلاستیک ها بر سلامت آبزیان می پردازد.