جایگاه استانداردها و ضوابط در کیفیت صنایع دستی

صنایع دستی همواره با زندگی و فرهنگ مردم جامعه ارتباط مستقیم داشته است و در حال حاضر نیز به عنوان شاخه ایکاربردی و فراگیر در هنر می تواند سهم قابل توجهی از بازار جهانی را در کنار نقش فرهنگی خود، در اختیار داشتهباشد، یکی از راه های بالا بردن کیفیت در آثار صنایع دستی، توجه به استانداردهای بین المللی این حوزه است. حالاین پرسش مطرح می شود که جایگاه ضوابط و مولفه های هنرهای سنتی و صنایع دستی در دستیابی به آثار باکیفیتتا چه اندازه است و اجرای این ضوابط با در نظر گرفتن چه عواملی در بالابردن کیفیت و مرغوبیت آثار صنایع دستیموثر است؟ در این پژوهش کوشیده شده است تا جایگاه و اهمیت ضوابط و استانداردها در کیفیت صنایع دستی ایرانتبیین و اصول آن برای هنرمندان و پژوهشگران این حوزه ترسیم گردد. رویکرد پژوهش حاضر، کیفی است که بهشیوه ی توصیفی- تحلیلی، به انجام رسیده است و داده ها از طریق، منابع کتابخانه ای و پایگاه های استنادی گردآوریشدهاند. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که ضوابط استانداردهای معتبری چون «نشان عالی (اصالت)صنایع دستی»، بر مهمترین مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت و مرغوبیت صنایعدستی تاکید دارند و اجرای دقیق ضوابطاین استاندارد می تواند با ارتقاء کیفی چشمگیری همراه باشد.