بررسی اثربخشی گروه درمانی گشتالتی بر علاقه اجتماعی و خودابرازگری عاطفی دانش آموزان با هویت تعویق یافته

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی گشتالتی بر علاقه اجتماعی و خودابرازگری عاطفی دانش آموزانبا هویت تعویق یافته شهرستان کاشمر بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش اموزان دوره متوسطه دوم شهرستانکاشمر در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ تشکیل داد. (بر اساس آمار به دست آمده از آموزش و پرورش شهرستان کاشمر ۵۸۲۷ نفر). نمونه به روش نمونه گیری تصادفی از مدرسه شهید عجمی فدافن انتخاب شد. ابتدا آزمودنی ها به ابزارهایتحقیق پاسخ دادند. برای انتخاب نمونه ۳۰ نفر که حاضر به همکاری با محقق شدند، و نمرات پایینی در مقیاس کراندال(۲۰۰۲) و پرسشنامه ابرازگری هیجانی توسط کینگ و امونز (۱۹۹۰) کسب کردند، انتخاب و به تصادف در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، گروه درمانی گشتالتی، به مدت ۸ جلسه ( ۱ ساعت در هر هفته) بر اساسپکیج نوابی نژاد (۱۳۹۲) دریاقت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند در پایان هر دو گروه مجددا بهپرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS-۲۲ با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که گروه درمانی گشتالتی بر علاقه اجتماعی وخودابرازگری عاطفی دانش آموزان با هویت تعویق یافته شهرستان کاشمر موثر است.