وجود فی نفسه در فلسفه سارتر
محل انتشار: دوفصلنامه هستی و شناخت، دوره: 0، شماره: 4
سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 325
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HASPH-0-4_006
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1400
چکیده مقاله:
سارتر خود را نه رئالیست میداند و نه ایدئالیست. او، به عنوان یک پدیدار شناس، از سویی معتقد است که واقعیتی به نام نومن در پس فنومنها یا پدیدارها قرار ندارد و از سوی دیگر پدیدارها را متکی به آگاهی یا فاعل شناسا نیز نمیداند. پدیدارها خود تکیهگاه خود هستند. بدین ترتیب، ما با دو نوع وجود مواجه میشویم که یکی آگاهی و دیگری متعلقات آگاهی یا پدیدارهاست. سارتر نوع اول را «وجود لنفسه» و نوع دوم را وجود «فی نفسه» مینامد. از نظر او، وجود فی نفسه سه ویژگی اصلی دارد: ۱- هست ۲- در خودش است ۳- هست آنچه هست. در این مقاله ابتدا رهیافت پدیدار شناسانه سارتر - که بر اساس آن وجود را به دو نوع بنیادی تقسیم میکند- و بعد سه ویژگی اصلی وجود فی نفسه توضیح داده میشود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هدایت علوی تبار
دانشجوی دکتری رشته فلسفه غرب، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :