فلسفه گرایی افلاطون و شریعت گرایی فارابی؛ انتخاب های دوگانه
محل انتشار: دوفصلنامه هستی و شناخت، دوره: 0، شماره: 9
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 189
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HASPH-0-9_006
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1400
چکیده مقاله:
مقایسه دو تفکر یونانی و اسلامی، به ویژه دیدگاههای افلاطون و فارابی، تا اندازهای، میتواند عوامل فلسفهگرایی تمدن غربی و شریعتگرایی اسلامی را، علیرغم تاکید موسسین این دو اندیشه بر جنبههای مشترک بسیار نشان دهد. معرفتشناسی و هستیشناسی این دو متفکر، به برجسته شدن دانش، در آراء آنها ختم میشود. دانش در بعد نظری در تفکر افلاطون به فلسفه، و در عرصه عمل، به قانون میرسد. این قانون در دوره فرمانروایی فیلسوفشاه، قانون طبیعی است و پس از او، فیلسوف، قانون مکتوب خود را به جای میگذارد، و در این راستا، قانونگذارانی را نیز تربیت میکند، اما در آراء فارابی، دانش در بعد نظری به فلسفه و آگاهی از شریعت معطوف میشود و در عمل نیز به قانون ختم میشود. قانون در زمان رئیس اول، ناموس آسمانی (شریعت) خواهد بود و در دوران پس از او، فقه،مبنای اداره امور قرار میگیرد؛ و فقیه نیز، ظاهرا نیازی به فلسفه ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی علی حسینی
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :