تفسیر هایدگر از منطق استعلایی کانت

 این مقاله در صدد است تا به شرح تفسیر هایدگر از منطق استعلایی کانت بپردازد. برخلاف غالب تفسیرهای رایج، از نظر هایدگر منطق استعلایی کانت را به هیچ­­وجه نمی­توان «منطق»، در معنای رایج و متداول لفظ، یعنی پژوهش در باب فاهمه و اصول و قواعد صوری تفکر دانست، بلکه این بخش از کتاب نقد عقل محض کانت، یعنی منطق استعلایی، را بیشتر باید نوعی وجودشناسی و پژوهشی در ساختارهای وجودی (اگزیستانسیل) و وجودشناختی آدمی، به اعتبار امکان مواجهه با وجود اشیاء یا، به تعبیر ساده­تر، کوششی در جهت گذر از سوبژکتیویسم دکارتی و اثبات امکان استعلاء دانست.