ارزیابی سودمندی کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بامیه (Abelmoschus esculentus L.) و لوبیا سبز(Phaseolus vulgaris L.) در منطقه ساری

بهمنظور ارزیابی سودمندی کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بامیه و لوبیاسبز، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 1397به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل کنترل علف هرز در دو سطح (وجین و بدون وجین) و آرایش کاشت در هشت سطح (کشت خالص بامیه، تیمارهای جایگزینی در سه سطح وتیمارهای افزایشی در چهار سطح) بودند. عملکرد اقتصادی و الگوهای مختلف کشت مخلوط بر اساس شاخصهای نسبت برابری زمین (LER)، سودمندی کشت مخلوط (IA) و برتری مالی (MAI) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد حداکثر عملکرد اقتصادی در هر دو گیاه بامیه و لوبیاسبز در کشت خالص با وجین علفهای هرز مشاهده شد و نسبت به تیمار عدم کنترل علف هرز از افزایش چشمگیری برخوردار بود. در تمامی تیمارهای افزایشی و جایگزینی، عملکرد به دلیل تأثیر رقابت علفهای هرز از 65 تا 90 درصد کاهش یافت. بیشترین LER برای گیاه بامیه در کشت جایگزینی 75:25 و افزایشی 75:100 (به ترتیب 0/77 و (0/79 مشاهده شد. همچنین بیشترین (1/54) LER و (31/74) IA تحت تأثیر کشت جایگزینی 75:25 به دست آمد. در مجموع، بالاترین میزان (9/6) MAI در کشت مخلوط افزایشی 75:100 بامیه و لوبیاسبز با وجین علف هرز مشاهد شد که بیانگر سودمندی این تیمار از لحاظ اقتصادی میباشد.