ارزیابی طولانی مدت و مقایسه ای شدت تغییرات دمای سطحی آب در خلیج فارس و دریای عمان در فصول گرم و سرد

خلیج فارس و دریای عمان از مهمترین اکوسیستم های آبی کشور هستند که از دیدگاه اکولوژیک و اقتصادی جایگاه ویژه ای دارند. تغییرات دمایی این محدوده های آبی می تواند نقش تعیین کننده ای در فرآیندهایی زیستی و بوم شناختی داشته باشد. در این مطالعه به بررسی تغییرات دمای سطحی خلیج فارس و دریای عمان در فصول گرم (جولای، آگوست و سپتامبر) و سرد(دسامبر، ژانویه و فوریه) در بازه زمانی ۱۹۸۲ تا ۲۰۱۷ و با استفاده از داده های روزانه دمای سطحی در یا( SST) پایگاه داده سازمان ملی اقیانوسی و اتمسفری آمریکا( NOAA) پرداخته شده است. طبق نتایج این مطالعه، بالاترین میانگین طولانی مدت دمای سطحی آب در فصل گرم در حاشیه شمالی و جنوبی خلیج فارس و پایین ترین میانگین دمای سطحی آب نیز در نواحی شرقی دریای عمان مشاهده شد. دامنه تغییرات میانگین دما در این فصل در حدود ۲۷-۳۴ درجه سانتی گراد بود. هم چنین بالاترین و پایین ترین میانگین دمای سطحی در طول فصل سرد به ترتیب از شرق دریای عمان به سمت شمال غربی خلیج فارس مشاهده شد، ضمن این که دامنه تغییرات میانگین دما بین۱۶-۲۵/۵ درجه سانتی گراد بود. نکته قابل توجه در الگوهای تغییرات دمایی این است که در فصل گرم بالاترین میانگین دمای سطحی آب مربوط به خلیج فارس بود در حالی که در فصل سرد میانگین دمای سطحی در دریای عمان بالاتر بود.