جمشید روستا

با کنکاشی در دوره های مختلف تاریخی، از گذشته های دور تاکنون، میتوان دریافت که همواره برقراری داخلی، یکی از اساسیترین مقولههای مورد تامل و عنایت حکومت گران و نخبگان سیاسی- نظامی بوده است. چراکه امنیت داخلی، به عنوان مولفه ای بسیار مهم، موجبات آسایش، آرامش و رفاه مردمان جامعه را فراهم میساخته است. در همین راستا مقاله حاضر با به کارگیری روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای بر آن است تا در گام نخست، اقدامات حکام سلجوقی کرمان جهت مقابله با ناامنیهای داخلی را مورد واکاوی قرار داده و در دومین گام، پیامدهای این جریان، به ویژه در حوزه اقتصاد کرمان را برشمارد. از همین رو پرسش اصلی نوشتار حاضر عبارت است از اینکه: حکومتگران سلجوقی کرمان، طی دوران حاکمیتشان (۵۸۳-۴۳۳ ه.ق) بر این ایالت، چه اقداماتی را جهت برقراری امنیت داخلی به انجام رساندند و پیامد این اقدامات چه بود؟ یافته های پژوهش بر آن است که برخی از نخبگان سیاسی سلجوقی همچون ملک قاورد، ملک تورانشاه و ملک ارسلانشاه اول، توانستند با سرکوب مخالفان و از میان بردن عاملان فتنهگر و مخل امنیت، آرامش را در قلمرو خود برقرار ساخته و درنتیجه موجبات رونق اقتصادی کرمان را فراهم آورند؛ اما برخی از آخرین حکمرانان سلجوقی کرمان، با عدم کاردانی، سرزمین مذکور را ناامن ساختند و درنتیجه، آبادانی و رونق نیز از این دیار، رخت بربست.

کرمان, سلجوقیان, امنیت, ملک قاورد