علی ملکی - استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه تفرش، تفرش؛ و عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم ایران.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعارض فرهنگ های سیاسی در ایران است. در این راستا، با روش توصیفی، از نوع تحلیل محتوا و تحلیل کیفی، مشکل تعدد فرهنگ سیاسی و در نتیجه، تعدد باورها و گرایش های سیاسی در ایران بررسی شده است. سوال اصلی آن است که با توجه به تعدد و تنوع فرهنگ سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی، چه راهکارهایی برای همگن شدن و منسجم شدن فرهنگ سیاسی، در رسیدن به توسعه سیاسی و اقتصادی ایران وجود دارد؟ نتایج نشان داد که گفتگوی آزاد بین اندیشمندان و حاملان فرهنگ سیاسی در فضایی عاری از سلطه سیاسی و اقتصادی می تواند مناسب ترین راهکار برای انسجام بخشی و همگن سازی اجزاء فرهنگ سیاسی مانند ارزش های سیاسی، باورهای سیاسی و ایستارهای احساسی مردم در راستای توسعه سیاسی و اقتصادی باشد. همچنین در چهارچوب نظریه انتقادی، گفتگوی آزاد شهروندان و نهادهای مدنی و بسترسازی برای اقناع عمومی، در جهت رسیدن به اجماع نظری مشترک، نداشتن برخورد حذفی با عناصر دیگر فرهنگ ها، ترویج روحیه مدارا و همزیستی و احترام به مبانی و اصول فرهنگ های سیاسی مد نظر بوده و ترکیبی از فرهنگ سیاسی اسلامی، ایرانی و متجدد متناسب با هم، به صورت آگاهانه و با گفتگوی اقناعی آزاد، پیشنهاد می شود.

فرهنگ سیاسی دینی, انقلاب اسلامی ایران, نظریه انتقادی, نظام سیاسی