محدثه اکبری - دانشجو کارشناسی ارشد، سرامیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
ارغوان کاظمی نافچی - استادیار، مواد پیشرفته، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
زهرا صادقیان لودریچه - دانشیار، مواد پیشرفته، عضو هیئت علمی پژوهشکده صنعت نفت
علی نعمتی - دانشیار، سرامیک های مهندسی- بیوسرامیک، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی و علم مواد

یکی از اهداف مهندسی بافت، ساخت داربست های سه بعدی است که می تواند برای بازسازی یا تغییر شکل بافت استفاده شود. برای ساخت این داربستها از روش تلفیقی ژل- اسفنج استفاده شده است، بدین منظور دیسپرزانت، مونومرها و پودرها (شامل هیدروکسی آپاتیت، آلومینا و تینانیا با نسبت های وزنی مختلف) به ترتیب به آب دیونیزه اضافه شده و پس از آماده سازی دوغاب و افزودن آغازگر، فوم های پلی اورتانی که از قبل برش داده شدهاند درون دوغاب غوطه ور می گردد. فوم ها پس از ۳ مرتبه غوطه وری در سوسپانسیون به مدت ۲۴ ساعت در محیط آزمایشگاه خشک و در دمای ۱۳۰۰ درجه سانتی گراد به مدت ۱ ساعت زینتر شدند. خواص مکانیکی، ریز ساختار و ترکیب شیمیایی این داربست ها به ترتیب با استفاده از آزمون استحکام فشاری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی پراش انرژی پرتو x بررسی شد. بیشترین مقدار استحکام فشاری در نسبت ۱:۱ هیدروکسی آپاتیت: کامپوزیت( تیتانیا -%۱۵ آلومینا (%۸۵ به مقدار ۰.۹۳ مگاپاسکال مشاهده شد، نسبت ۱:۱ هیدروکسی آپاتیت: کامپوزیت( تیتانیا -%۵ آلومینا (%۹۵ استحکام فشاری ۰.۲۵ مگاپاسکال را نشان داد. تخلخل بازاین دونمونه به ترتیب۷۲.۸و۸۳.۶درصداندازهگیریشد.

داربست های متخلخل، هیدروکسی آپاتیت، تیتانیا، آلومینا، خواص مکانیکی