محسن نیازی - استاد گروه علوم اجتماعی دانشگاه کاشان
محمد کارکنان نصرآبادی - دانشجوی دکتری رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
غلامرضا نیاسری - کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

مشارکت اجتماعی مردم در اداره امور جامعه همواره با چالشها و فرصتهایی روبرو بوده است. ایده مشارکت اجتماعی دارای سابقه دیرینه ای است. به نظر میدگلی مشارکت اجتماعی ایده ای کاملا ایدئولوژیکی است که بازتاب اعتقادات ناشی از نظریه های اجتماعی و سیاسی است. مشارکت دارای ابعاد گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی میباشد که هر کدام از این جنبه ها در صورت تحقق، به نوعی در توسعه یک جامعه موثر و مفید میباشد. از طرف دیگر میزان مشارکت مدنی شهروندان در فعالیتهای شهروندی اجتماعی نیز، تابعی از چشم انداز آنان از اثربخشی این گونه فعالیت هاست. تنها هنگامی میتوان بر بی توجهی ناشی از نارضایتی غلبه کرد که شهروندان، بنابر دلایل مستحکم، باور کنند که حضور آنان در این عرصه جدی تلقی میشود و » درون داده« آنها بر سیاستها و عملکردها تاثیر گذار است. لذا مشارکت شهروندی بهعنوان یکی از مهم ترین مولفه های مدیریت شهری و توسعه شهری محسوب میگردد. در این راستا مشارکت شهروندان و نقش آن در توسعه مدیریت شهری، نیازمند آسیب شناسی میباشد که در این نوشتار از طریق روش تحلیل SWOT به بیان نقاط قوت و ضعف و فرصتها و تهدیدهای مشارکتشهروندی در مدیریت شهری پرداختهش ده است و در نهایت راهکارهایی از جمله طراحی و تدوین یک چارچوب نظری جامع، ارزیابی دقیق از مقدورات، امکانات، محدودیتها یا عوامل و موانع موثر بر فرایند گذار به رفاه اجتماعی مطلوب، ترسیم وضعیت مطلوب و دورنمای آینده در قالب چارچوب مفهومی جامع، تعیین الگو و استراتژی مشخص برای طرحها و برنامه های مشارکتی، اتخاذ استراتژیهای تواناسازی و مقتدر سازی افراد، گروه های اجتماعی، سازمانها و نهادهای غیر دولتی در جامعه و در نهایت اتخا ذ رویکرد مشارکت تعاملی در سیاست گذاری، برنامه ریزی و اجرای برنامه های رفاهی ارائه شده است.

پدافند غیرعامل، مشارکت، شهروندی، فضای عمومی، روش تحلیل SWOT