قاسم کرد فیروزجایی - دانشجوی دکترای بوم شناسی زراعی دانشگاه فردوسی مشهد
حسن حبیبی - استادیار اکولوژی گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
صاحب سودایی مشایی - دانشجوی دکترای بیولوژی خاک دانشگاه تبریز
محمد حسین فتوکیان - دانشیار ژنتیک و بیومتری دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد

جوانه زنی و رشد گیاهچه یکی از مهم ترین مراحل رشدی گیاه است که تعیین کننده درجه موفقیت سیستم های زراعی در تولید می باشد. به منظور بررسی مولفه های جوانه زنی بذرهای برنج حاصل از محلول پاشی کودهای حاوی عناصر غذایی و محرک های رشد، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار کودی شامل: T۱- بیوسویل+ بیوروت، T۲- آلگا + الفر۸-۸-۸، T۳-بیوفول فسفر+ الفر پدی، T۴- بیوفول پتاسیم+ الفر پدی، T۵- الفر فولوات روی و T۶- شاهد بدون مصرف کود مایع و دو رقم شیرودی و طارم هاشمی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران در سال زراعی ۱۳۸۹ اجرا گردید. بعد از برداشت آزمایش جوانه زنی و رشد گیاهچه بر روی بذرهای حاصل از بوته های مادری انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اختلاف معنی دار بین ارقام در صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، یکنواختی جوانه زنی، زمان تا ۵۰ درصد جوانه زنی و طول ساقه چه در سطح احتمال یک درصد بود. بطوری که رقم شیرودی نسبت به رقم طارم هاشمی درصد، سرعت و یکنواختی جوانه زنی بیشتری داشت، اما رقم طارم هاشمی طول ساقه چه و زمان تا ۵۰ درصد جوانه زنی بیشتری نسبت به رقم شیرودی دارا بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بین تیمارهای محلول پاشی از لحاظ صفات وزن خشک ریشه چه و وزن خشک ساقه چه اختلاف معنی دار وجود داشت که تیمار T۴ (بیوفول پتاسیم و الفر پدی) بیشترین مقدار وزن خشک ریشه چه و ساقه چه را دارا بود و با تیمار شاهد (عدم محلول پاشی) اختلاف معنی داری داشت.

برنج, جوانه زنی, عناصر غذایی, محلول پاشی