بررسی پیامدهای تربیت در جوترس، اکراه و اضطراب در محیط خانه ومدرسه وراهکارهای صحیح مقابله با آن

امرتربیت به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با سعادت وکمال ، یا شقاوت و هلاکت انسان دارد ؛مقوله ای بسیار حساس،مهم وحیاتی است.لذا اهمیت این موضوع باید برای والیان وفعالین حوزه ی تعلیم وتربیت روشن شود.اساسا تربیت در محیطی به نحومطلوب صورت می گیرد که امینت روانی متربی را تامین کند.یکی از مهم ترین مولفه های مخل امنیت روانی،ترس واضطراب است.این مقاله درصدد است تا بابررسی رابطه ی بین اکراه واجبار درایجادترس واضطراب درمتربی در محیط خانه ومدرسه که مکمل یکدیگرند؛ ضمن آگاهی بخشی به والدین ومربیان گرامی راهکارهای صحیح مدیریت ترس واضطراب وبهره گیری اصولی از آن را درجهت دستیابی به یک فضای تربیتی مطلوب ارائه نماید.مقاله حاضر به روش توصیفی_تحلیلی ازطریق بررسی منابع کتابخانه ای به انجام رسیده است.بابررسی آیات وروایات وهمچنین مطالعات اندیشمندان حوزه ی تعلیم وتربیت چون آیت الله حائری شیرازی، استاد شهید مرتضی مطهری و...نتیجه گرفته میشود که وجود اجبار و خفقان درمحیط تربیتی به علت مغایرت با آزادی انسان به پیامدهای سوء وحتی عکس می انجامد.لازم به ذکراست مقوله ی ترس بطور کلی نفی نمیشود. در مکتب آسمانی اسلام مبنای تربیت براصل اساسی بیم وامید ، یا خوف ورجاء پایه گذاری شده است؛ یعنی انسان باید همواره بخاطر انجام مسئولیت ها امیدوار به پاداش و رحمت الهی ودرصورت سرپیچی از وظایف،خود رامستحق مجازات بداند.لذا ترس عاملی بازدارنده برای جلوگیری ازبروز تخلفات می باشد.بنابراین والدین ومربیان نیز می بایست ضمن ایجاد فضای صمیمی ،گفتمان محور ورابطه ای عاطفی بین خود ومتربی از مقوله ی ترس نه به عنوان یک عامل شکوفایی استعداد بلکه بعنوان عاملی برای جلوگیری از طغیان به نحو صحیح بهره ببرند.