مریم اسمعیل بیگی - کارشناس ارشد رشته جنگلداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
عبدالعلی کرمشاهی - دانشیار گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
جواد میرزایی - دانشیار گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام

چکیدهآگاهی از وضعیت تعداد درختان در هکتار یکی از اولویت هایی است که مدیران جهت ارزیابی منابع جنگلی، زمان بندی تیمارهای جنگل شناسی و برنامه ریزی بایستی به آن دست یابند. در جنگل های زاگرس چون برداشت چوب صورت نمی گیرد و آماربرداری دارای شرایط خاص است لذا این عمل باید با دقت و با استفاده از روش های مدرن و مناسب صورت بگیرد. در این تحقیق سعی گردید یک روش بهینه آماربرداری از نظر دقت برای کسب اطلاعات از توده های جنگلی زاگرس بررسی و معرفی گردد. بدین منظور در این تحقیق روش های نمونه برداری فاصله ای اوربیت، گامپوی، پیرسون و روش قطعه نمونه با مساحت ثابت در چهار شبکه آماربرداری ۱۰۰×۱۰۰، ۱۰۰×۱۵۰، ۱۵۰×۱۵۰، ۲۰۰×۲۰۰ متری در دو تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میانگین تعداد در هکتار و متوسط مساحت تاج پوشش در هکتار با مقدار واقعی آن در آماربرداری صددرصد به کمک آزمون t مقایسه شد. نتایج حاصل نشان داد که در بین روش های مورداستفاده روش کامپوی سه درختی در شبکه ۱۰۰×۱۰۰ متری با خطای ۲/۱۱ درصد برای تراکم و ۰۷/۱۰ درصد برای میانگین تاج‎پوشش در هکتار مناسب ترین انتخاب و بعدازآن اربیت دو درختی برای میانگین تعداد در هکتار در شبکه ۱۰۰×۱۰۰ متری با خطای آماربرداری ۶۹/۶ درصد و برای میانگین تاج پوشش در هکتار در شبکه ۱۰۰×۱۵۰ متری با خطای آماربرداری ۲۹/۴ درصد بهترین انتخاب است.

اربیت، گامپوی پیرسون، آماربرداری، جنگل