محمدصالح عالمی - دانشجو
امیررضا نیک منش - دانشجو

رژیم اصطلاحی فرانسوی است که از واژه Regimen برگرفته شده و به معنای کنش راهنمایی کردن و پیاده سازی عملی و تاریخی یک نظام یگانه است . رژیم سیاسی مجموعه ای از نهاد های سیاسی برساخته ، یکپارچه و همگن شده در چارچوب دولت-کشور و در محدوده زمانی معینی است و از نظرگاه حقوقی مجموعه ای از نهاد های سیاسی در چارچوب یک دولت و در قالب حقوقی مشخص که قدرت و حاکمیت سیاسی را به صورت همگن در یک سرزمین مشخص اعمال می نمایند. رژیم های سیاسی به منظور پویایی زندگی اجتماعی ، مشارکت فعال و همه جانبه در جامعه مدنی ، حفظ نظم عمومی ، برقراری امنیت اجتماعی و رشد و توسعه اقتصادی و احقاق حقوق بشر و آزادی های فردی و عمومی و به جهت جلوگیری از هرج و مرج سیاسی و توسعه طلبی فردگرایی و خودمختاری های افراطی و تضمین کننده سلامت اجتماعی بروز و ظهور می نمایند و نقشی پررنگ در ماندگاری و احیا حقوق بنیادین ایفا می کنند ؛ چرا که ساز و کار های برقراری این حقوق با ابزارهای سیاسی حاکمیت به جامعه تزریق می گردد و چنانچه حکومت از ابراز نیاز های حیاتی جامعه سرباز زند نقض حقوق بشر در سطوح گسترده بین المللی و نه فقط داخلی است .رژیم های سیاسی دموکراتیک و آزادی خواه توجهی ویژه به حقوق بشر و آزادی های فردی و عمومی دارند و با مولفه های حاکمیتی خویش گام های هدفمندانه ای در راه حقوق بنیادین برداشته اند ؛ اما حکومت هایی که ماهیت منوکراسی و توتالیتاریستی دارند و فاشیسم و نازیسم را در خود پرورانده اند ، به حریم خصوصی افراد تجاوز می کنند و حقوق طبیعی افراد را لگدکوب کرده به سرکوب سیاسی و خفقان اجتماعی دامن می زنند و نقض حقوق بشر را آزادانه اعمال می نمایند که نسل زدایی یهودیان لهستان به وسیله حکومت نازیسم آلمان به رهبری هیتلر مصداق بارز جنایات بین المللی و نقض حقوق بشر و آزادی های فردی و عمومی است.

رژیم های سیاسی ،حقوق بشر ، آزادی های فردی و عمومی ، حقوق بنیادین ، نسل زدایی