پوریا اکبری دادامحله - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی آب و سازههای هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران، مازندران، بابل
مهدی حمیدی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران، مازندران، بابل
علی مهدیان خلیلی - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی آب و سازههای هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران، مازندران، بابل

در اثر مخاطرات طبیعی نظیر طوفان، بهمن و سیل، شاخه و تنه های درختان و بقایای چوبی آنها توسط جریانهای سیلابی حمل شده و ممکن است دربالادست پایه پل تجمع یابند و سبب تشدید پدیده آبشستگی شوند؛ لذا مهندسین رودخانه از راهکارهایی برای کاهش اثر آن استفاده می کنند. دراین پژوهش آزمایشگاهی، ۲۱ آزمایش با عمق های پایاب ۴ و ۶ و ۸ سانتیمتر برای حالات پایه پل تنها (شاهد)، اجسام شناور بالاتر از تراز بستر (آزاد)و آستانه با وجود اجسام شناور در فواصل قرارگیری D۰ ، ۱D ، ۲D ، D۳ و ۴D از پایین دست پایه برای بررسی اثر کاهشی آستانه بستر اجرا گردید.نتایج آزمایشها نشان داد که وجود آستانه بستر چسبیده به پایه پل، میتواند اثر اجسام شناور را خنثی کند و در حالت ۲ = y/D بهترین عملکرد راداشته و بیشینه عمق آبشستگی را نسبت به حالت شاهد و اجسام شناور در نبود آستانه، به ترتیب ۲۱ و ۴۷ درصد کاهش میدهد.

آبشستگی پایه پل، اجسام شناور، آستانه بستر، جریان رودخانه