فاطمه مصباحی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز
لیلا باقراسکویی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز
بهزاد زمانی قره چمنی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز

محدوده مورد مطالعه در شمال باختری ایران و در۵ کیلومتری شمال خاوری شهر تبریز واقع شده است . قدیمی ترین واحد سنگی که در منطقه مشاهده می شود مربوط به سنگهای آذرین بازالتی کرتاسه فوقانی است . سنگهای جوانتر میوسن با یک نبود چینه شناسی طولانی از کرتاسه تا نئوژن بر روی آنها قرار دارد. برای تحلیل تنش دیرین در منطقه ، شیب ، سمت شیب و سوی لغزش ۵۱ سطح گسلی واجد خش خط و نشانگرهای سوی برش واقع در ۸ ایستگاه در سنگهای بازالتی کرتاسه فوقانی انداره گیری شد. تجزیه و تحلیل نهایی براساس روش وارون سازی چند مرتبه ای و با استفاده از نرم افزارهای Tectonics FP و همینطور نرم افزار یاماجی که قابلیت تفکیک فازهای تنش را دارد،انجام گرفت . نتایج حاصل ازتحلیل تنش دیرین در محدودهسد ونیار بااستفاده ازنرم افزار Yamaji دو فازتنشی را برای منطقه نشانمی دهد.فاز(الف )،یک فازامتداد لغزبا مولفه فشاری و با مشخصاتσ۱: ۱۹۶/۰۷, σ۲: ۲۹۵/۵۲, σ۳: ۱۰۱/۳۷ و شکل میدان ۹/۰ است . فاز (ب)، یک فاز کششی با مشخصات σ۱: ۰۶۵/۶۸, σ۲: ۲۱۶/۱۶ σ۳: ۳۰۹/۰۹ و شکل میدان ۵/۰ است . بر اساس رابطه قطع شدگی خش لغزشهای مربوط به دو فاز، فاز (الف ) جوانتر از فاز (ب) می باشد. فاز کششی (ب) احتمالا مربوط به فازهای کششی نئوژن است که باعث توسعه حوضه رسوبی میوسن شده است .

بررسی تنش دیرین ، سد ونیار، شمال خاور تبریز، روش وارون سازی چندمرتبه ای ، فاز تنش