محمدصالح عالمی - دانشجو کارشناسی پیوسته حقوق دانشگاه تهران
امیررضا نیک منش - دانشجو کارشناسی پیوسته حقوق دانشگاه تهران

آزادی قراردادی مبین اختیار آزاد و با رضایت شهروندان است که به آنان حق انقعاد قرارداد هایی برای تنظیم مناسبات اقتصادی و روابط تجاری خود را در صحنه جامعه می دهد و از آزادی اراده آنان به وسیله حاکمیت قانون پشتیبانی می نماید تا این حق فطری و طبیعی افراد مخدوش نگردد . مبانی آزادی قراردادی در حقوق ایران و فرانسه محتوای غنی و ارجمندی دارد که بیش از پیش حمایت قانونی از یکایک شهروندان را ایجاب می نماید . آیات کریمه قرآن کریم و همچنین مواد 10 و 1134 قوانین مدنی ایران و فرانسه تاییدی بر این اصل فطری و طبیعی است . همانند بسیاری از حقوق و آزادی های فردی که تضمین زندگی شایسته اجتماعی برای اشخاص در ارتباطات اجتماعی آنان با یکدیگر است ، موانعی برای کارکرد درست و صحیح امور اقتصادی و تجاری افراد در رابطه با اصل آزادی قراردادی قابل اعمال است که ابزار نظم عمومی و اخلاق حسنه و قانون در مواردی این اصل را محدود نموده است . حاکمیت سیاسی نیز با عملکرد برجسته هر یک از قوای تقینی و اجرایی و قضایی به شهروندان در ارتباط با آزادی قراردادی اطمینان خاطر می دهد که اصل مذکور را مورد حمایت قانونی خویش قرار خواهد داد ؛ چرا که بنا به قرارداد اجتماعی خود که با شهروندان منعقد کرده ، حافظ حاکمیت قانون خواهد بود .

آزادی قراردادی ، حاکمیت قانون ، مناسبات اقتصادی و روابط تجاری ، نظم عمومی ، اخلاق حسنه ، قرارداد اجتماعی